کمال هنر در آیینگی است. هنرمندان نیز کمال خود را در صافی و صفا می‌جویند و ثمرِ صفایِ درون و پالودگیِ هنر، آیینگی است؛ از این رو هنرشناسان را باور بر این است که از دریچة هر اثرِ هنری، خواه صوت و خواه صورت، می‌توان تصویری تمام نما و تصوری به صحت مقرون، از آن دریافت نمود. هم از بازشناسی آثار رسیده از راهِ درازِ تاریخ است که داورانِ هنر و پژوهشگران می‌گویند که ایرانیان، همواره دل در گروِ معنا داشته‌اند و در پرده‌های ساز و نغمه‌های راز به جستجوی حکمت و پیام بوده‌اند، پیامی که از سویدای دل برآید و به گوش جان شنیده شود. باری، موسیقی نظامی ما بسانِ تمامیِ هنرهای بالیده در جغرافیای فرهنگی نَجد ایران، چونان درختی است که ریشه‌هایش را تا ژرفای خاک فرو برده و شاخسار سایه‌گسترش با برگ‌های تازه و جوان، فضایی نو را می‌گشاید و پیش می‌رود.

موسیقی نظامی ایران، هنر و هویت ملی ما است که به عنوان زبانی مشترک در ضمیر مردمان فهیم این مرز و بوم با هر ذائقه و سلیقه‌ای وجود دارد و به عنوان پاسبان شایسته آیین‌ها و سنت‌‌های ارزشمند جامعه ایرانی همواره نقش بی‌بدیلی در بیان ارزش‌ها و فضایل اخلاقی ایفا کرده است و با فراهم کردن موجبات تقویت حس همبستگی، کار گروهی و خرد جمعی در واقع این هنر اصیل یکی از درخشان‌ترین نقش‌ها را در ادوار مختلف تاریخی ایفا نموده است. موسیقی نظامی کشورمان پرده در پرده، سرشار از زیبایی‌ها، کمال‌خواهی‌ها، رهایی‌ها، ظرافت‌ها و ظرفیت‌هایی است که هرچند جاری از نغمه‌ها و کلام بلند پیشینیان، سیراب است اما یقیناً گنجایش نگاه‌های تازه‌تر و آفرینش‌های خلاقانه‌تر را نیز در خود می‌بیند و پس از سال‌ها با شرکت در رویداد «جشنواره بین‌المللی موسیقی فجر» در مسیر ارتقاء ظرفیت‌های خود کوشیده تا از این گونة فراگیر و مؤثر هنری، اقلیم‌های کشف نشدة خود را در عرصة تولید و ارائة آثاری شایسته‌تر و متناسب‌تر با پیشینة فرهنگی_هنری این سامان جستجو کند.

 از این منظر، نگرش سیاست‌گذاران و دست‌اندرکاران موسیقی نظامی ایران، درک و گسترش قلمروهای وسیع‌تر و متفاوت‌تر موسیقی، در سایة بهره‌مندی از تجربة پیشکسوتان و استعداد گشایشگر جوانان است. هدایت بهینه به سمت تحولات سازنده در ساختار و تنوعِ بخش‌های آن در نخستین تجربه خود در دوره اخیر و مشارکت‌دهی گستردة متخصصان موسیقی نظامی در حوزه‌های برنامه‌ریزی و اجرا بر این موضع، مبتنی بوده است.

امید و انتظار می‌رود ارکستر رزم‌نوازان نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران همچون گذشته با میزبانی هنرستان موزیک نزاجا، به معاضدت و همراهی همه هنرمندان، بتواند نقوشی شایسته‌تر رقم زند و به آیینگی، تصویری تمام‌تر و روشن‌تر از هنرِ مینوی و هنرمندان توانا و پویای موسیقی نظامی امروز، برای فردا به نمایش بگذارد. «می‌کند حافظ دعایی، بشنو، آمینی بگو...»